Tartışma ötesi tanıtlanan; mutlak doğruluk anlamına gelen bir terim; Aristotoles bu terimi mutlak doğru önermelerden tümdengelimsel olarak çıkarılan kesin asli bir tanıtı göstermek için kullanmıştır. Aristoteles, kıyası zorunlu ö- nermesel bilginin bir aracı olarak görür. «Zorunlu Önerme» terimi, zorunlu bir yargıyı olanaklı (sorunsal) bir yargı ile gerçeklik yargısından (yalın önermeden) ayırmada kullanılır.
